Δευτέρα, Οκτωβρίου 09, 2006

pathetic?

θυμάμαι όταν πρωτάκουσα τη λέξη "pathetic" σε τόσο συχνή χρήση, όσο περίπου αναλογεί το "chinsaou" στο λεξιλόγιο των κινέζων (για κάποιον που δεν ξέρει τη γλώσσα).
μου φάνηκε βαρύ, βαρύ να σε πει κάποιος pathetic, σου φέρνει μιαν εικόνα σα να σου τελείωσε η ζωή και να κυνηγάς μυγοσουλούπωτα ζωύφια με απόχη, νομίζοντας πως αυτό που μεταφέρουν είναι κάτι από τέτοια (aka ζωή) ενώ στην πραγματικότητα είναι ό,τι απορρίπτει ο οργανισμός τους από την πρωινή επίσκεψη στην αποχέτευση. ναι, σκατά εννοώ.

και μετά ήρθαν εκείνες οι μέρες που το pathetic ήταν η μόνη λέξη και με λυπεί ακόμη αφάνταστα να βλέπω την αγωνία του κοινωνικού γίγνεσθαι ζωγραφισμένη σε κάθε φράση, κάθε κίνηση, κάθε ρυτίδα του προσώπου.
χιούμορ, επίπεδο, πνεύμα, καλλιεργημένο ύφος ή απλά νεομοντερνιζέ, αβρότητες και κυνισμός, ένα συνονθύλευμα κουλτούρας που με κάνει να θέλω να ξεράσω...

ντύνεσαι κυνικός και απορρίπτεις τις αδυναμίες του πλανήτη, όχι, χέσε τον πλανήτη, του περίγυρού σου, τους μισείς και τους βάζεις σε καραντίνα αν δεν έχουν κάτι από αυτά που φαίνονται χρήσιμα ή από κείνα που τους κάνουν περιζήτητους, υπάρχει και το παιχνίδι του εντυπωσιασμού πάντα από την άλλη, ντύνεσαι ήρωας, προστάτης των αδυνάτων και προτάσσεις τα στήθη σου, μέχρι τη μέρα που θα προτάσσεις τα στήθη σου σε κενό χώρο και τότε πια δεν έχει και τόσο νόημα, έτσι δεν είναι;

εννοώ πως δεν βάζεις τα καλά σου πριν πέσεις για ύπνο μόνος και μπορείς να κλάψεις αρκετά επειδή δε σε χαιρέτησε με δέος ο μανάβης, όταν κανείς δε σε βλέπει. εννοώ πως είναι βαρετή η γυάλα, αλλά πολύς ο χρόνος ώσπου να το καταλάβεις, εννοώ πως γουστάρω καλύτερα τη μαλακία όταν είναι αυθεντική και σιχαίνομαι το επίπεδο του κώλου και του κόσμου, βγες στη γύρα, βρες φίλους, κι άλλους φίλους, εξομοιώσου, ενσωματώσου, χτύπα ένεση, μάζεψε τα κομμάτια σου που σκόρπισες σε ατέλειωτα, αταίριαστα τσούρμα από εμπειρίες, γίνε ο γαμημένος εαυτός σου που έχει τόσα στραβά, όσα ο τζορτζ μπους στην τρυφερή ακόμη ηλικία των 8, δεν θα πειράζει τόσο ούτε καν αυτό...

εννοώ πως κάποιες φορές απογοητεύεσαι τόσο πολύ τα ιερά εκείνα λεπτά που ανοίγεις τελικά τα μάτια σου και βλέπεις, εννοώ πως ταράζομαι με τη βλακεία και εκείνο που θέλω να πω είναι κάτι σε... pathetic. ναι. υπήρξα κι εγώ.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 06, 2006

play the (fuckin) music loud

τους pink floyd για το πιο ωραίο soundtrack της τελευταίας (σχεδόν) διετίας (1)

τον johnny cash DM - almost - για (μερικά από) τα πιο βασανιστικα βράδια του καλοκαιριού - ελπίζοντας να τελειώσουν σύντομα (2)

τους goo goo dolls για το ένα και μοναδικό τραγούδι (3)

τον DJ Z and... thank you, thank you for makin us numb (4)

τους Stones που συμμαχούν με τις διεφθαρμένες μου διαθέσεις και κάπως έτσι μου έκαναν το χατίρι (5)

τους cure for there are days just like heaven (6)

τον bryan adams γιατί δεν ντρεπόμαστε για το παρελθόν μας κι ας γράφτηκε με λάθος timing (για τον Μπίγαλη, ναι, ντρέπομαι) (7)

τους pearl jam γιατί ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το (άλλο) λάθος timing (7+1)

μέρες που είναι...

...λέω να ανάψω το fuck off-mode (2) και να την περάσω με φίλους, που προλαβαίνουν τις επιθυμίες μου, θυμούνται τις ηλίθιες παραξενιές μου, με βρίζουν άφοβα και μένουν πάντα εκεί, με περιμένουν να κατέβω, να αποφασίσω, να ξεθυμάνω, να ξαναθυμώσω, θυμούνται να μη με ρωτάνε ποτέ μα ποτέ "τι έχεις" (6) και μου απαντάνε με το ίδιο βλέμμα ακόμη και τις μέρες που δεν είμαι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τύπισσα (7+1), γιατί η wonder-αύρα μου ψόφισε μαζί με την τελευταία μέρα του αυγούστου και δεν τη μαζέψαμε ούτε από το πάτωμα.

μέρες που είναι...

όσοι φύγανε ή ξεχαστήκανε, για όσους μπερδευτήκανε δηλαδή κι αυτούς ακόμη που κήρυξαν νόμο σιωπής ή δεν τσέκαραν την τελευταία υπενθύμιση στη λίστα με τις υποχρεώσεις, καλό ταξίδι και βάλτε τη γαμημένη ζώνη ασφαλείας...

- btw i tried to say I wont be there -


ps. συμπαρασύρθηκα, αλλά ήτο υπό την συνεπικουρία χώρου, χρόνου και καιρού. του κακού μου. ε τώρα;

Κυριακή, Οκτωβρίου 01, 2006

thank you (x2)




"Pre-pei na ei-nai 15 xro-ni-a kai eimass-te epi-tel-ous edw. Tw-ra mpo-roum-e epi-telous na ap-osir-thou-me".

"Hey... oooh................

16:35 Pearl Jam is an American rock band formed in Seattle, Washington . Their name is intimately tied to the rock scene of the early 1990s, and they are considered one of the "Big Four" of the grunge movement

........................Sheets of empty canvas, untouched sheets of clay we re laid spread out before me as her body once did...........................

17:35 "λένε πως έκανε σέρφιν όταν έγραψε το alive , pearl λένε τη γιαγιά του και jam το κέικ με συνταγή από τις καλύτερες φυτείες της Τζαμάικα, total bullshit δηλαδή, εκτός από το ότι pearl λένε τη γιαγιά του, και άλλοι λένε ότι..."

.............................All five horizons revolved around her soul as the earth to the sun now the air I tasted and breathed has taken a turn.....................

18:17 θύρα 27, lower tier

..............................Ooh, and all I taught her was everything , I know she gave me all that she wore and now my bitter hands chafe beneath the clouds of what was everything.....................

19:27 ... ... ...

........................................Oh, the pictures have all been washed in black, tattooed everything.........................

19:35 .... .... ....

I take a walk outside I'm surrounded by some kids at play I can feel their laughter, so why do I sear?.................................

20:07 Lights down....

.................... and twisted thoughts that spin round my head I'm spinning, oh, I'm spinning how quick the sun can drop away..........................

δεν θα θυμάμαι καμία άλλη φορά που δεν ήξερα τα λόγια και δεν ήξερα την ώρα και δεν ήξερα που είμαι, άκουγες μόνο ασταμάτητες φωνές, μια βραχνάδα κι ένα κορμί να κινείται στην πίστα προκλητικά απλά και χέρια, ασταμάτητους κρότους από χιλιάδες υψωμένα χέρια και φώτα που νόμιζες πως είχες περάσει από το καλύτερο coffee shop του άμστερνταμ το προηγούμενο δεκάλεπτο και δεν πήρες αρκετό για να κρατήσει και μετά τις 22:41

...............................And now my bitter hands cradle broken glass οf what was everything ? All the pictures have all been washed in black, tattooed everything....................

...22:42, 23:00, 00:10, 01:25, 02:30, 03:52.....

...........................All the love gone bad turned my world to black tattooed all I see, all that I am, all I'll be... yeah... Uh huh... uh huh... ooh...

I know someday you'll have a beautiful life,
I know you'll be a sun in somebody else's sky, but why
Why, why can't it be, why can't it be mine

Uuh huh ooh................................................”

πρέπει να ήταν 2:30 ώρες. ή ένα τέταρτο... πρέπει να είχε 20.000. ή περισσότερους. πρέπει να τελείωσε. ή όχι;




(εσχάτως αισθάνομαι σαν αποτυχημένος συγγραφέας: δεν υπάρχει καμιά έμπνευση και - ακόμη χειρότερα - καμιά καριέρα. απλά υπάρχουν μερικά πράγματα που θες να τα πεις. κι όταν η πρεμούρα της δημόσιας εικόνας και των κοινωνικών επαφών περάσει, δεν έχει πια τόση σημασία το πως. απλά θες να τα πεις. editor's note - χαχαχα)