Κυριακή, Ιουλίου 09, 2006

S-Y-D


Remember when you were young, you shone like the sun.



Shine on you crazy diamond.



Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.



Shine on you crazy diamond.



You were caught on the crossfire of childhood and stardom



blown on the steel breeze.



Come on you target for faraway laughter,


come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!


You reached for the secret too soon, you cried for the moon.



Shine on you crazy diamond.



Threatened by shadows at night and exposed in the light.


Shine on you crazy diamond.



Well you wore out your welcome with random precision, rode on the steel breeze.



Come on you raver, you seer of visions,


come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!







i regret

Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006

αργά

βάζεις την παγωμένη πανοπλία στο "no ache" mode.

σερβίρεται στους -20. κρατάει για πάντα. εκτός κι αν κάνει διακοπή. πράγμα πολύ πιθανό, διότι πάλι ξέχασες να πληρώσεις το ρεύμα. πλήρωσες όμως την εφορία, γιατί έχεις κι ένα κούτελο - το αντίθετο θα συνιστούσε σε προβληματική ασφαλώς κατάσταση - και τέλοσπαντων πρέπει να μείνει καθαρό. δεν θα κλαφτούμε τώρα στην κυράτσα του 7.30-1.30. είναι και τσεβ-βδή.

μου τα πήρε η ΔΟΫ εν ολίγοις. για μια μικρή καθυστέρηση. ενός μήνα... (θα μπορούσα, αλλά δεν βρίζω...).

ένας φίλος μου έμαθε ποτέ, μα ποτέ, να μην κλαίγομαι (*) για λεφτά. πολύ χρήσιμη συμβουλή, γιατί με εισήγαγε σε μια νέα εποχή. πως να ζεις με δανεικά. μποέμ style.

επίσης προσπαθούσε να μου μάθει να μην κλαψουρίζω (**) για ό,τι με στενοχωρεί δίχως να φταίω - αυτό είναι όμως μια άλλη ιστορία.

έχω και μια άλλη φίλη, αλλά αυτή δεν μου έμαθε τίποτα και τη σχόλασα - δύο άλλες ιστορίες.

γενικά, υπάρχει μια έντονη προβληματική κατάσταση που δεν αντέχω να κοντρολάρω, δεν την κάνω καλά, δεν την παλεύω, ειδικά, χρειάζομαι διακοπές, τώρα, ΤΩΡΑ, για ένα μήνα, ναι, τόσο θα πάρω, γιατί πάλιωσα στη δουλειά και τόσο μου αξίζει. πάλιωσα και μου αξίζει ένας μήνας διακοπών δηλαδή. αυτό. ναι, να, ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει. ναι, να, ένα μήλο. είναι αργά. καταλαβαίνετε... (;)


(*) (μέσ.) παραπονιέμαι, μεμψιμοιρώ
(**) ρ. κλαίω συνεχώς με λεπτή και χαμηλή φωνή

Κυριακή, Ιουλίου 02, 2006

put the blame on me (και άααει γαμήσου) :)

εγώ θα φύγω τώρα κι εσύ να κάτσεις να σκεφτείς... να σκεφτείς πόσο απλά είναι τα πράγματα. ανθρώπινες σχέσεις είναι. όχι κάποια πυρηνική επιστήμη...

κι όσο το σκέφτομαι, δεν μπορώ καθόλου αυτή την ώρα να ξεχωρίσω τι σου ζορίζει πιο πολύ το μυαλό τελικά. ανθρώπινες σχέσεις ή πυρηνική επιστήμη; όσο πιο ανθρώπινες, τόσο πιο πολύ σου πονάνε το κεφάλι, άλλοτε είναι για να σπάσει κι άλλοτε άδειο σαν την αθήνα τον 15αύγουστο.

τα βάζεις κάτω κι είναι όλα απλά. τα κάνεις "κουτάκια". παζλ; όσα κομμάτια ταιριάζουν, τα ταιριάζεις. αν έχουν κάποιο ελάττωμα, αν φτιάχνεται, είναι τα κομμάτια του. τα βάζεις μαζί. τα κολλάς. και μένουν. αν λείπει κάποιο, αν χαθεί στην πορεία. αν...

βαριέμαι να μαλώνω με τον εαυτό μου κάθε βράδυ, κάθε φορά που κάτι δεν πήγε καλά. κι ας είναι άλλοτε παρεξήγηση της στιγμής ή το τέλος μιας σχέσης. βαριέμαι να βλέπω περίεργα όνειρα και να κάνω παράξενες εικασίες, να ψάχνω το φταίξιμό μου και μικρές-μικρές ενοχές και ύστερα να βγαίνω βλάκας. ή λάθος. άσε που δεν ξέρω και τι προτιμώ...

εγώ θα φύγω τώρα κι εσύ να κάτσεις να σκεφτείς. πως είναι όλα απλά. 693... τουυτττ...