Πέμπτη, Οκτωβρίου 27, 2005

put the blame on me...

Δεν είναι να πεις μια κουβέντα. Δεν βρίσκει πάτο η κακόμοιρη. Αμέσως-αμέσως, με βγάλανε φαντασιόπληκτη επειδή μια φορά έτρεξε ο νους μου στο «Επόμενη Στάση: Χαλάνδρι».

Κι από σήμερα σταματάω τα γκρίγκλις (σγκούινγκ, νταπ, μπαμ... δίνω μια μάχη εδώ, σεβαστείτε το). Δεν με έφτανε που με φορτώσανε 1-2 χρονάκια παραπάνω, με κάνανε τακουνιοφόρο και κατά πολλούς εχω και μεγάλα, πράσινα αυτιά (αλλά στον spiderman ουδέποτε έπαιξα, είχα την πρόταση και την αρνήθηκα, εγώ είμαι φαν των X-Men και δεν εννοώ τους πρώην), γίναμε και ρόμπαι-ξεκούμποται, σα βλαχοαμερικανάκι, αναμασούσα τσίχλα, λες κι είμαι 'γω καμιά αμόρφωτη, καμια τυχαία...

Αντε, άντε, επειδή εμείς έχουμε επίπεδο, πότε-πότε - συνήθως δεν έχουμε νόημα για να το ξεκαθαρίζω - τις ευχαριστίες μας ελληνιστί, πολύ γελάσαμε, καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, πολύ περήφανοι γίναμε.

Α.Γ. Στο Θηρίο δεν πήγα, αφενός δεν το 'ξερα, αφετέρου το μάτι μπορώ να το κλείσω μέχρι δυο φορές, τσάμπα διαδρομές θα κάνουμε τώρα, άσε που έλειπε ο Tyler. Αλλά μπορώ να οραματιστώ ολίγους μπλόγκερ με σφηνοτεκιλίδια και χαρές εκεί με τον Μπρους, που κακός δεν είναι, έχει και πλάκα τελικά, για το πουστολελές δεν ξέρω, να με συγχωρείτε, αλλά με κάνει να γελάω η λέξη, θα επιμείνω τίποτε προσωπικό...

Και αποχωρώ εσπευσμένα, διότι δέχομαι επίθεση από μια γιγάντια πεταλούδα... Στα επόμενα βραβεία θα ράψω κάτι καλύτερο, διότι ήμουνα η μόνη στυλιστικά αδιάφορη και έχω πέσει σε ελαφράς μορφής κατάθλιψη, θα το ξεπεράσω ισιώνοντας τα μαλλιά μου και λέω να κουρέψω και τ' αυτιά μου. Hob, hob, αλλά σε λίγο θα μας βγάλετε και Κέρμιτ μερικοί-μερικοί.

A.Γ.1 Dom, Μαύρος Πιτ για κανένα λόγο όμως! ;)

  • Θερμή παράκληση προς άπαντες εκδρομείς και παράλληλα μπλόγκερς: Καλά να πάτε, καλά να 'ρθειτε, αλλά θα εκτιμούσα αν αποφεύγατε ευχές τύπου "καλό τριήμερο". Για κάποιους δεν ήρθε ακόμη η επανάσταση του "Οχι" και θα δουλεύουν κατά το δοκούν (των προϊσταμένων και της άτιμης κοινωνίας). Τις ευχαριστίες μου.