Τρίτη, Οκτωβρίου 18, 2005

Μη χάσεις χρόνο εδώ... Ακου με...

...διότι δεν έχω τίποτε άλλο να πω παρά πως νυστάζω... Κι αυτό είμαι σίγουρη δεν σε ενδιαφέρει. Ειλικρινά θα στο πω, ούτε εμένα θα με ενδιέφερε, αν δεν βάραιναν τόσο τα βλέφαρά μου. Και πάλι, θα μπορούσε να μου είναι αδιάφορο αν δεν ήμουν ακόμη στη δουλειά...

Εγώ στα είπα, μην χάσεις χρόνο εδώ. Κι εγώ που το γράφω βαριέμαι. Η συγγραφή τούτου του ποστ (-δυναμίτης μπορεί να χαρακτηριστεί βεβαίως), με βοήθησε όμως σε ένα συμπέρασμα. Ολα σου τα προβλήματα δεν λύνονται με τη συζήτηση. Αυτός ο -νυσταλέος- διάλογος (τρόπον τινά) δεν με βοήθησε καθόλου στο να ξενυστάξω. Με κάθε ειλικρίνεια αυτό.

Και μου θύμισες και το Fight Club και ευτυχώς θυμήθηκα κι εγώ πως ήταν η τελευταία ταινία που είδα και συγκλονίστηκα. Είδα πολλές από τότε. Και κάποιες ήταν πολύ καλές, δεν λέω... Τέλοσπαντων, το τελευταίο που θέλω να κάνω είναι κριτική ταινιών.

( ---> Διορθώνω, και το Crash είναι στα άπερ της λίστας. )

Γενικά δεν νομίζω πάντως ότι μου αρέσει να κάνω κριτική. Είμαι από τα παιδάκια εκείνα που το έπεισαν ότι "ό,τι κοροϊδέψεις το παθαίνεις". Εχω και βιώματα δηλαδή, όχι έτσι, άντε-άντε...

Επίσης αυτή η καινούρια διαφήμιση της Levi's, με έναν τύπο που γρατζουνάει την κιθάρα και διεγείρει τα (γυναικεία) πλήθη, μου τη βαράει πολύ άσχημα.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν κάνω κριτική στον εμπνευστή. Απλά να, η επίδρασή της πάνω μου ήταν παντελώς τραγικά αποτυχημένη. Ομολογώ άλλωστε πως είμαι και παιδί της Diesel.
Σκασίλα μας θα μου πεις. Κι εγώ σκασίλα μου, στο είπα μην το διαβάσεις άδικα, δεν ακούς...

Περίπου αυτά είχα να πω... Και διάφορα άλλα δηλαδή, αλλά επειδή εμπεριέχουν βρώμικη γλώσσα (dirty language) δεν θα το κάνω. Τελευταία φορά που το έκανα μου πρόσθεσαν χρόνια στην ηλικία μου. Βαρύ το τίμημα. Ακόμη και για μένα, την 20χρονη... (εδώ παρακαλώ τους όσους γνωστούς μου να κάνουν τα στραβά μάτια).

Αχρηστόγραφο1: Πότε ακριβώς άρχισα να αντιδρώ σα να έχω πρόβλημα με την ηλικία μου, δεν το ξέρω...
Αχρηστόγραφο 2: Πάντως, νομίζω είναι από τότε που η χρονολογιακή ανάπτυξή μου σταμάτησε να συμβαδίζει με την διανοητική. Κι αυτό μπορεί να μεταφραστεί ειλικρινά όπως θέλετε.
Αχρηστόγραφο 3: Ξέρω κάποιον που θα χαρεί που ξαναείδε σεντόνι. Εχω τη συνταγή άμα θέλεις σεβαστέ. Ενα ξενύχτι-καταδίκη, ακολουθία άλλων πολλών και προλόγιον περισσότερων ακόμη, το λακωνίζειν το κάνει πέρα...
Αχρηστόγραφο 4: Μολαταύτα, κάτι άλλαξα στη ζωή μου και ιτ μάιτ μπι a small step for mankind, but it is a giant leap for me... Μπορείς να το πεις και 4 βήματα, "1, 2, 3, 4...", έτσι ακριβώς... Ρυθμό τώρα...

Αχρηστόγραφο 4.1: Δεν ξέρω επίσης αν σας ανέφερα ότι πεινάω απόλυτα πολύ και, ξέρετε, δεν ήθελα να σας αφήσω με την απορία. Τρούλι... (Γιάρνο)

4 Comments:

Blogger hobgoblin said...

A re Linda... xara sto kouragio sou. To diabases olo to post e? Dikio exeis. To private road construction einai i apantisi. Trexw na se kanw link. Na vgoume kai gia poto kamia mera...

10/18/2005 10:58:00 μ.μ.  
Blogger averel said...

20χρονη? χμ. Που να πατησεις και τα -αντα (που δεν αργει) τι κοψιμο (ηλικιας) εχει να πεσει.

10/18/2005 11:07:00 μ.μ.  
Blogger hobgoblin said...

Διόρθωσέ με... αν δεν αργεί το δικό μου, το δικό σου κοντοζυγώνει (προπορευόμενο κι ένα σχεδόν εξάμηνο;)... Τεσπά, με απογοητεύεις όταν δεν με αντιλαμβάνεσαι. Η βάρδια θα φταίει.

10/18/2005 11:13:00 μ.μ.  
Blogger hobgoblin said...

Ναι, ναι. Τα 19 έκλεισα... Δηλαδή μπήκα στα 20... Ετσι δεν πάει; Θενξ μέιτ, όχι σαν κάτι άλλους...
(Η συνταγή είναι αναγραφόμενη. Το ξενύχτι που λέγαμε...)

10/20/2005 04:43:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home