Αντι-κόμεντ(ι)...

Ξεκίνησα να το γράψω στα κόμεντς, αλλά ήταν λίγο, πως να το πω, ατσούμπαλο (;) για κόμεντ. Δε βαριέσαι, θα το κάνω ποστ.
Λοιπόν...

Dom, το σκέφτηκα κι εγώ αυτό, εξ ου και ο τίτλος στο προηγούμενο ποστ. Μην ανησυχείς, δεν έχω σκοπό να το ανάγω σε κραξομπλόγκ. But η άλλη άποψη λέει πως εδώ γράφω/γράφετε ό,τι μου/μας 'ρθει, αυτό περίπου είναι το κόνσεπτ του μπλογκ, και αυτό που μου ήρθε ήταν να γράψω λίγο για κάτι που με διασκέδασε. Τι να κάνω, χιούμαν νέιτσουρ (ή τζαστ μάι νέιτσουρ;) ο "σαματάς" είναι στο αίμα μας ή τέλοσπαντων αν θες να στο πω η ειρωνεία είναι πως να το κάνεις, το όπιο ορισμένων ανθρώπων. Οοολα αυτά αν στην περίπτωση βου βέβαια, διότι το πρώτογενές δείγμα το εκτίμησα, τι να κάνω, πυροβολήστε με για οπαδό του κωλοτουμπισμού, ομολογώ, επομένως δεν είχα mean intentions. Thanx πάντως (for caring and the... fish)!

Res, η Dom αναφέρεται στην κίνησή μου να προβώ σε σχολιασμό συνμπλογκερά (θα γράφω πιο κουλτουρέ εφεξής, κοινώς αντί για "καλημέρα" θα εύχομαι "ο ήλιος βγήκε και λάμπει ακόμη, μα είναι στ' αλήθεια μια καλημέρα!", γιατί είναι πιο πιασιάρικο όπως έχω καταλάβει στο νετ)... ένιγουεϊ... (με παρακολουθείς ακόμη έτσι;) πράγμα που έχει γίνει της μοδός και πως να το κάνουμε αν θες να είσαι τρέντι, πρέπει να ακολουθείς... Λέμε τώρα. ;)

So much γουίθ δε μπόλσιτ, ας δουλέψουμε λίγο. Μπλα, μπλα, μπλα.... Καλημέρα!!!