Manolo δεν είναι μόνο ο Μαυρομμάτης
Τις προάλλες ούτε θυμάμαι πως, βρέθηκα σε μια συζήτηση να προσπαθώ να αποδείξω γιατί τα Manolo (Blahnik, κάτοχος των οποίων δεν έχω ευτυχήσει να είμαι) έχουν τόσο υψηλή, την ύψιστη ίσως, θέση στην ελίτ των παπουτσιών...
Για να αντιληφθούν τα αρσενικά της παρέας, θέλησα να τα συσχετίσω με μία Ferrari. Ατυχές το παράδειγμα... Τελευταία φορά άλλωστε που το επιχείρησα, με άλλο προϊόν, εισέπραξα για απάντηση: «Και πόσα άλογα βγάζει αυτό;»
Μεταξύ μας, λοιπόν, η αλήθεια είναι απλή. Οι γυναίκες είναι θύματα. Γεγονός. Θύματα του καταναλωτισμού και της ψευτοανωτερότητας που χαρίζουν μερικά μονογράμματα πάνω σε δέρμα ή ύφασμα. Κι εγώ τέτοια είμαι. Θύμα, αλλά συνειδητοποιημένο.
Αγαπητέ, K. (και Α.) ρωτήσατε τι κάνει τα Manolo τόσο ξεχωριστά. Κακώς τα συνέκρινα με Ferrari. Θυμηθείτε έναν όμορφο πίνακα που είδατε ή κάτι τέλοσπαντων που ανήκει στον κόσμο της τέχνης. Κάπως έτσι. Είναι θέμα τέχνης. Κανείς δε ρωτάει γιατί είναι τόσο ξεχωριστό αν κοιτώντας τον εισπράττει κάτι ιδιαίτερο ως αντάλλαγμα. Ας μην εξετάσουμε την εκδοχή του siesta. Τέχνη είναι άλλωστε και οι ντρίμπλες των Ζιντάν και Ροναλντίνιο.
Οι γυναίκες είναι φιλάρεσκες. Και κάπως έτσι κι ανόητες. Ετσι ακριβώς ξοδεύουν τα χρήματα του ενοικίου τους για να αγοράσουν ένα ζευγάρι παπούτσια. Κάποιες για να τα περπατάνε μέσα στο σπίτι (τα κοκτέιλ σε χλιδάτα εστιατόρια δεν προσφέρονται δωρεάν, μόνο και μόνο επειδή φοράς Manolo. Το ίδιο ισχύει ακόμη και για τους συνοικιακούς καφενέδες). Κάποιες άλλες για να αρέσουν στο αντίθετο φύλλο, άσχετα αν οι περισσότεροι (και αυτοί που μάλλον προτιμούνται από τις γυναίκες τελικά) αγνοούν γιατί η –κατά τα λοιπά- πολύ ωραία γκόμενα απέναντι που αλληλοβλεφαριάζονται εδώ και μία ώρα φοράει κάτι με φτερά και πούπουλα στο πόδι της. Κάποιες παράλλες πάλι, απλά και μόνο για να δουν τον φθόνο να ξεχειλίζει από τις κόρες των ματιών κάθε άλλης θηλυκής ύπαρξης στα 100 μέτρα γύρω τους.
Η Μαντόνα, λένε, κάποτε χαρακτήρισε τα παπούτσια του Blahnik «καλύτερα κι από το σεξ. Και το σημαντικότερο, διαρκούν περισσότερο.» Και η Μαντόνα, μάλλον, ξέρει καλά και τα δύο αντικείμενα.
Ο ίδιος ο δημιουργός απάντησε πως «Είναι άξια θαυμασμού. Εχει τόσους τρόπους να κρύβει καλά την έλλειψη ταλέντου της.»
Η Μαντόνα συνέχισε να κάνει (κι αυτή) πλούσιο τον κύριο Manolo. Ο ίδιος πιθανότατα δεν αγόρασε κανένα δίσκο της ποτέ.
Μην ψάχνετε τώρα ουσία στο γιατί συμβαίνει αυτό. Κατατάξτε το στα παράλογα του κόσμου, μερικές θέσεις πιο κάτω από το «γυναικείος κόσμος», να τελειώνουμε. Ούτε η ίδια δεν ξέρω να εξηγήσω γιατί, αλλά μόλις μου πάρω μια μικρή αυξησούλα το ‘χω στα υπόψην... Ματαιοδοξία, ματαιοδοξήτων (...), ω, ματαιόδοξις! (Ναι, ναι Averel, το κομματάκι το κρατάω στα cv που θα στείλω στο Cosmo και άλλα υψηλού επιπέδου αναγνώσματα. Καλό μου φαίνεται!)
Υ.Γ. Ο Best έβαλε τώρα Μαντόνα. Λέτε να βρω κανένα Manolo στην εξώπορτα;; Louboutin έστω...;
7 Comments:
Πως με ξερεις. Το διαβαζα και χαμογελουσα για το σχολιο μου. Τελικα με προλαβες. Σου ευχομαι συντομα να παρεις εναν Manoli και εγω θα σε παω για ενα κοκτεϊλ μουρλια. Κερασμενο.
Scripta Manent. Φιλιά!!!
ΠΩς το ειπες το άλλο ?Louboutin ? Αυτος που επαιζε στον Αρη? Δεν ηταν καλο σεντερ φορ νομιζω.
Α πα πα... Get back to your (sic)self! Μη θυμίζεις Ντιν. στις macho εκδηλώσεις του. Εκαστος στο είδος του...
Titanas, μπορεί να καταλάβαιναν, αλλά μάλλον όχι αυτό που εννοώ.
Scorpina, δεν ξέρω αν είναι τα καλύτερα, αλλά σίγουρα μοιάζουν με τέτοια!
averel ο Λουμπούτης στο Άρη έπαιζε δεξι back... όχι center for!
Γύπα, άστον Averel. Είπαμε, δεν είναι του στυλ του αυτά. Μην κοιτάς που ήθελε να γίνει καυστικός... (Averel, αλήθεια, ο Maurogenidis είναι καλύτερο... σέντερ φορ;)
Τιτάνα, όχι. Ας ακριβολογήσουμε για μια φορά. Καλύτερα τίποτα. ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home