Καλό φθινόπωρο λοιπόν...

Καλό μήνα... Αν υποθέσουμε ότι πιάνουν οι ευχές ή ας τη δούμε απλά παραδοσιακοί, κλισέ, whatever...
Μπήκε λίγο ζόρικα ο Σεπτέμβριος. Φαγώθηκε μου φαίνεται να μοιάσει στο καλοκαίρι κι άρχισε με τα τρελά του. Αυτό που δεν ξέρεις κύριε ένατε του χρόνου είναι ότι εγώ είμαι εδώ και είμαι καλά! Κι έχω σοβαρούς λόγους γι' αυτό να ξέρεις.
Εχω ανθρώπους που με κάνουν ευτυχισμένη (ευχαριστώ...).
Εχω κι άλλους που με τρελαίνουν. Αλλά τώρα ξέρω! Πετάει, πετάει... Εχει και κινητήρα.