Πέμπτη, Ιουνίου 22, 2006

hallucironic

ψηλά τακούνια, νωχελικές κινήσεις, ένα τίναγμα στα μαλλιά, όπως θα πέφτει η στάχτη, όσο ένα πρωινό με μια καλημέρα κι όσο θα κάνουν κρακ τα κομμάτια σου στην πιο μελωδική βραχνάδα, εκεί, απ' όπου ύστερα θα βγαίνει η ίδια σου η μιλιά, αλλά στεντόρεια: "Γιατί γαμημένε δεν σταματάς στη στάση;;"

απόψε κλείσε τη ντουλάπα και ζήσε...

do yοu think you can tell?

1 Comments:

Blogger Dark_Morpheus said...

heaven from heeeel...blue skies from paiiin

6/23/2006 12:49:00 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home