keep reminding me...
όταν κάνει κρύο με ήλιο, είναι Σάββατο και μεσημέρι και πηγαίνεις για δουλειά, έχει χιόνια που λιώνουν και ο δρόμος γλιστράει και έχει και λάσπες, όλοι οι φίλοι σου ετοιμάζονται να πάνε για καφέ, πρέπει να περπατήσεις 35' ως τον τόπο των "βασάνων" και πρέπει να περιμένεις να πάει 11 για να πάρεις τον δρόμο πίσω, ακούς το "creep"...
όλα αυτά και έχεις ένα τεράστιο χαμόγελο και περπατάς χοροπηδώντας και μπορεί και λίγο χάσκοντας...
ή....
που νομίζεις ότι "creep" σημαίνει "τάρτα ανανά", ή που είσαι λίγο χαζός ή που μια μέρα, νύχτα, απόγευμα, μεσημέρι ήταν πραγματικά ό,τι πιο κοντινό μπορούσες να σκεφτείς στο καλύτερο...
how do we say magnificent?
όλα αυτά και έχεις ένα τεράστιο χαμόγελο και περπατάς χοροπηδώντας και μπορεί και λίγο χάσκοντας...
ή....
που νομίζεις ότι "creep" σημαίνει "τάρτα ανανά", ή που είσαι λίγο χαζός ή που μια μέρα, νύχτα, απόγευμα, μεσημέρι ήταν πραγματικά ό,τι πιο κοντινό μπορούσες να σκεφτείς στο καλύτερο...
how do we say magnificent?
4 Comments:
Σε νιώθω.
δουλεύεις κι εσύ Σάββατο ε;
;)
..και Κυριακή.
Εγώ πάντως δεν με νιώθω τελευταίως.
Πριν απο λίγο έφυγα απ' το γραφείο για να πάω στο μαγαζί.
και Κυριακή, και Κυριακή...
κι εγώ δεν έφυγα ακόμη από το γραφείο...
hasta la victoria siempre και γαμώ την εργατική Πρωτομαγιά μου...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home