most of the time...

Στιγμές που δεν είναι λάθος, αλλά δημιουργούν τύψεις, που αποφασίζεις να ακούσεις το συναίσθημα και μετά ακούς το μυαλό να σε φωνάζει "ηλίθια", που χωρίς λόγο μπορούν να σου χαλάσουν την καλή διάθεση των προηγούμενων ημερών, που μπορεί να σου ανεβάσουν το αίμα στο κεφάλι σε μια -κατά τα άλλα- όμορφη μέρα, που η μουσική είναι πιο δυνατά από ό,τι πρέπει ή η απόσταση πιο μεγάλη από ό,τι θα ήθελες, που οι μέρες δεν περνάνε, που οι ώρες είναι πολλές, που τα λεπτά είναι λίγα, που θες παρέα και δεν έχεις, που δεν θες παρέα και έχεις, που η δουλειά είναι ατελείωτη ενώ το μόνο που θα ήθελες είναι ένα κουτί ποπ-κορν και μια μεγάλη οθόνη με την καλύτερη ταινία που έχεις δει ποτέ, που οι άνθρωποι γύρω σου σε ενοχλούν ή σε μπερδεύουν, που νιώθεις κουρασμένος και είναι ακόμη 7 και 39, και ο μήνας έχει μόνο 19, και δεν ξέρεις τα χρώματα της Αζαξιό, και δε σε νοιάζει κιόλας, και βαριέσαι να απαντάς συνέχεια στις ίδιες ερωτήσεις, και θα ήθελες για λίγο να σου δίνουν μερικές φορές, μερικοί άνθρωποι λίγη απαραίτητη προσοχή... που θες να γυρίσεις σπίτι και να έχει αναμμένα κεράκια κι έτοιμο φαγητό, ακόμη και κρύο, και μια καλή ταινία και το ρολόι να κολλήσει για 48 περίπου ώρες. σήμερα... ναι. μάλλον όχι σήμερα.