Πάει η Λάσκαρη pecado? (το 101ον)

Τους τελευταίους μήνες της ζωής μου παρατήρησα ότι ανοίγω την τηλεόραση όλο και πιο σπάνια.
Ναι, κάθε φορά που την ανοίγω θυμάμαι γιατί, αλλά αυτό το I love tv του μεγάλου καναλιού δεν πρέπει να το ξαναχάσω. Εννοώ, τόσες μαλακίες μαζεμένες δεν της ακούς ούτε στις ειδήσεις του star. Amateurs...

Την τελευταία φορά που το είδα είχε καλεσμένη την Εύα Λάσκαρη. Η Εύα Λάσκαρη είναι μοντέλο. Δεν έχει διευκρινιστεί αν έγινε προ ή μετά της εγχειρήσεως αλλαγής φύλου. Ούτε αυτό με την αλλαγή φύλου έχει διευκρινιστεί βεβαίως αλλά βλέποντας αυτό που βγαίνει έξω από το σεμνό πανωφόρι της κάθε φορά δεν μπορώ να φανταστώ πως θα έκαναν τόσο λάθος εκεί πάνω να της δώσουν για συνδυασμό τέτοια φάτσα. Εδώ γνωρίζω καλά τους κινδύνους της κριτικής μου. Αλλά δεν είναι διόλου έτσι (respect to Βίκυ Καγιά). Well, δεν είναι αυτό το θέμα, που λέω κι εγώ. Η Εύα Λάσκαρη πρέπει να πούμε δε λέγεται Λάσκαρη. Λέγεται κάτι σε Εύα Παλουκίδου ή κάπως έτσι, αλλά οι φίλοι της (εικάζεται ο μήτσος κι ο θανάσης, όταν έπαιζαν παρέα μπαρμπούτι) της κόλλησαν λέει το Λάσκαρη, γιατί τη φώναζαν έτσι συνέχεια. Ειλικρινά θεωρώ μεγάλο ατόπημά μου που δεν μετονομάστηκα σε Βουγιουκλάκη γιατί μια εποχή ο φίλος μου ο Α. έτσι με φώναζε. Και μια άλλη φίλη παλιότερα, αλλά για διαφορετικούς λόγους.

Πάντως ούτε αυτό είναι το θέμα μας. Μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση, κι ένα ελαφρύ δέος να ομολογήσω, η απάντηση στην ερώτηση αν θα ένιωθε άνετα να τα βγάλει όλα –ναι, τα ρούχα- σε δημόσιο χώρο. «ε, όχι βέβαια!», αναφώνησε αναψοκοκκινισμένη (εκτιμάται πως τα στούντιος του μεγάλου καναλιού το παραχέζουν ολίγον με το αιρκοντίσιον, δατς γουάι). «Οχι και στον δρόμο!», πρόσθεσε. Αναρωτήθηκα, το καλοκαίρι στο el pecado, της σεμνής μυκόνου, όταν κάποια στιγμή κοίταξα ψηλότερα του κεφαλιού μου (ομολογώ μου ρίχνει πολύ στο μπόι) αυτό που πέρναγε από πάνω μου και εξίσου πάνω (up, up and away...) από το αέρινο, λευκό φόρεμα της, στρογγυλό και πληθωρικόν θα το χαρακτήριζα, για να διατηρήσουμε το επίπεδο, τι να ήτο; Δεν ξέρω, εκεί υποτίθεται υπάρχει κάτι πολύ συγκεκριμένο στις γυναίκες, αλλά ποια είμαι 'γω να κρίνω τις επιλογές του χειρούργου της;

Anyway, όσοι φτιάχτηκαν με την εικόνα να μου στείλουν mail να με ευχαριστήσουν. Εγώ που το είδα δεν συγκινήθηκα, αλλά για πολλούς εκεί έξω πρέπει να ήταν καλύτερα...
Σε πέντε (5) τυχερούς θα αποσταλούν οι σχετικές φωτό.

Χθες είχε πάλι την επιμορφωτική αυτή εκπομπή. Είχε καλέσει τον ντράμερ της Αννας ΒίσσηΣ. Another ordinary φυσιογνωμία, με το κομμένο στη μέση μαλλί του και εξαιρετική επιλογή σκιών στο μακιγιάζ. Αναρωτιέμαι αν ο ντράμερ των Megadeth θα συμβιβαζόταν κάποια στιγμή με μια δουλειά στο επιτελείο της Πέγκυς Ζήνα, αλλά μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ... Τον ντράμερ να με συγχωρείτε δεν θυμάμαι πως τον λένε, αλλά διευκρίνισε ότι ακούει σε όποιο όνομα τον φωνάζουν, αν του κάτσει καλά η μάπα σας, οπότε feel free... Πολλά εξ όσων είπε ήταν συγκινητικά. Ιδίως that part που εξήγησε πως «δεν είμαι ένας, είμαι πολλοί» (τις ίδιες μαλακίες λέμε), διότι πολύ σωστά, είπε, λένε πως «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» (κατόπιν τούτου διερευνάται αν έχει προϋπηρεσία και πλάι στον Καζαντζίδη, που έχει πει ανάλογα πράγματα στο παρελθόν). Για να εξηγήσει δε τις πολλές πτυχές του εαυτού του, κι αφού τον είδαμε να εμφανίζεται με δαντελωτή, σιθρού μπλούζα στο κοσμικό κέντρο που τραγουδά η Αννα Βίσση (λεπτομέρειες αν δεν κάνω λάθος έχει ο Respect για όποιον ενδιαφέρεται περί προγράμματος), μας είπε ότι το ίδιο άνετα θα τον πετύχει κανείς να μιλά με τον ψαρά, τον μπακάλη, μπαρμπέρη, ψιλικατζή, etc., της φτωχικής, πλην τίμιας πάντα, Μυκόνου. Ολοι πάμε στη Μύκονο για να επιστρέψουμε λίγο στο λαϊκά στρώματα και να βρούμε εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας, αυτό είναι γνωστό.

Οταν θεώρησα πως έχω πάρει όλη τη μόρφωση που μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος σε ένα βράδυ Πέμπτης, άλλαξα κανάλι. Στον κανάλι 1 είχε ένα ενδιαφέρον θέμα, αλλά το εξιστορούσαν αδιάφορες φάτσες. Πάμε στο ΝΕΤ, κάποιος κρατούσε κάτι αυγά με αηδία, προφανέστατα και ήταν χαλασμένα, δεν περιμένατε κάτι καλύτερο στις μέρες μας φυσικά έτσι; Στο άλλο, με την κοπελιά που αγνοώ το όνομά της, αφού απολαύσαμε (και το εννοώ) τη Shakira (respect, respect), εμφανίστηκε η κοπελιά, που έδωσε μια καίρια λύση σε ένα καίριο πρόβλημα που ήρθε με ένα όχι καίριο μήνυμα, τρεις φορές (φίλοι μου): «Πάω πρώτη Λυκείου, πάει τρίτη. Με κοιτάει και δεν μου μιλάει. Τι να κάνω;» Πάνω που σκέφτηκα να συμβάλλω κι εγώ στην βελτίωση της ανθρωπότητας και ετοιμαζόμουν να στείλω ες-εμ-ες (έτσι δεν το λέμε τώρα;) και να της προτείνω να του υπογράψει μια επιταγή, αυτά τα ιδρύματα κωφαλάλων είναι αγιογδύτες, το παλικάρι θα χε τα προβλήματά του, η παρουσιάστρια όμως έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους βάση: «Να τον κοιτάς κι εσύ μέχρι να σου μιλήσει. Αλλιώς να πας να του μιλήσεις εσύ. Πλησίασε τον με μια έξυπνη ατάκα: Τι έγινε, καλά; Ας πούμε...». Και ας είπαμε...

Εξαιρετικά... Εβαλα mad. Αλλά επειδή βαριέμαι να βλέπω τα video clip, τι νόημα έχει να κοιτάς τη μουσική, δεν είμαι πολύ σίγουρη... έκανα την επανάστασή μου. Πήγα στο άλλο δωμάτιο. Αυτή η τύπισσα του best μιλάει σα βουκολικό, sorry κοπελιά, nothing personal, αλλά τουλάχιστον από επιλογές κάτι κάνει.
Αλλη φορά θα διαβάζω τίποτα. Δεν κάνει να μένω αμόρφωτη. Θα παίρνω ΘΕΜΑ. Εχει κάτι καλά dvd και τα άπαντα της Κοκκίνου...

α.γ. για μαλακάσα κανείς 1η αυγούστου; (!!)
α.γ.1 βρήκα ετούτο στη scorpina και μου κανε καλό match up.