H επιτυχία του καλού μαλάκα (ma-la-kas) είναι η μη συνειδητοποίηση του πόσο μαλάκας είναι.
Η διατήρηση τούτης της επιτυχίας πηγάζει από την επανάληψη και την ανακάλυψη τρόπων που θα τρόμαζαν σε βλακεία ακόμη και ένα νήπιο για να αυτοαποδείξει πόσο μαλάκας είναι.
Ο καλός μαλάκας δεν σταματά εύκολα, διότι πάνω από όλα διασκεδάζει τον εαυτό του.
Thank God, μερικοί μαλάκες είναι διασκεδαστικοί και για τους γύρω τους. Πως θα 'ταν άλλωστε ένας πλανήτης ολάκερος, χωρίς μαλάκες...

Δεν μπορώ, και πλην ελαχίστων περιπτώσεων δεν θέλω κιόλας, να φανταστώ ένα κόσμο δίχως Bush family (τούτη ανήκει στις ελάχιστες), ταξιτζήδες, ελληνάρες με πέραση, σαβούρες με αυτοπεποίθηση, υπαλληλίσκους που φυτοζωούν πλάι στην εξουσία, λευκούς που θαρρούν πως είναι προνομιούχοι, μαύρους που θεωρούν πως είναι εκδικητές, πράσινους που πιστεύουν ότι είναι ευρωπαίοι, κόκκινους που νομίζουν πως είναι εξουσία...

μ' αυτά και μ' αυτά πέρασαμε μερικά λεπτά της ζωής μας αφιερωμένα στους μαλάκες. αν είναι ως το Blog πάει καλά...
special thanx to my music provider, for his stories make me feel as nice, as his songs.
special thanx to my friends, who keep reminding that arseholes are the pepper to my life. and yes, it is spicy.
special thanx to the one and only who convinced me to try, without asking it.
that and special wonders for people in no category, who just make u feel good for no reason. hopefully they do not expect that much, cause we do not have, and that's for sure.

AND FINALLY THE OSCAR GOES TO "GET THE FUCK OUT OF HERE POYSTOTENEKES"...

p.s. γιατί καλά γελάσαμε, αλλά το πόσο ανυπέρβλητα μαλάκας είναι κάποιος πρέπει να του το θυμίζεις. στην προκειμένη, είχαμε απλώς μια αφορμή... παθέτικ, χαχ;

p.s.1. με χρειάζεται λέει... σχεδόν λυπάμαι κάθε φορά. σχεδόν. η μνήμη δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο στο σχολείο. ευτυχώς, δεν πρόκειται περί γεωμετρίας εδώ. θυμάμαι ακόμη. και θα θυμάμαι για πάντα... λυπάμαι. και να σκεφτείς ότι θα ήθελα να βοηθήσω.

p.s.2 from the latest favourites...
this is exactly the case - sometimes