Σάββατο, Αυγούστου 27, 2005

Do Let Me Be MisUnderstood



Εχω πει να ελαττώσω τα νεύρα (και τους καφέδες, τους μαλάκες, το κάπνισμα, τις τεκίλες, ..... μπλα, μπλα, μπλα...). Μπαα... Κάποια πράγματα είναι, να δεις πως το λέτε εσείς εντώ... meant to be... (α ρε θεά θεία από το ΝεοΣικάγο)! Και meant to be forever, όχι αστεία...

Πρωινό Σαββάτου, ύστερα από εκδρομή (έστω wannabe), η φάτσα μου έχει τόση σχέση με το υποτιθέμενο feeling που θα έπρεπε να αντικατοπτρίζει όση και ο Ζαζόπουλος με τους Santa Esmeralda.

Αηδία! Αδικία! Ας πάει... Κάτι ήθελα να γράψω για εκείνο το βάζο, αλλά κανένα σημείο του εγκεφάλου μου δεν υποστηρίζει τη λειτουργία.

Λέω για σήμερα να μείνω νευριασμένη. Και πιωμένη, περιτριγυρισμένη από μαλάκες, καθώς θα καπνίζω και θα προσπαθώ να ξενερώσω με τρεις καφέδες στο ημίωρο. Ε δε βαριέσαι! Η ζωή είναι πολύτιμη για αυτή την καθημερινότητά της... (Δεν θα βρω τον πούστη που πουλάει αυτές τις αηδίες για φιλοσοφία ζωής;;)