no s-u-n, no glory

Δεν μου το ξεκολλάς από το μυαλό. Κάποια πράγματα είναι προγραμματισμένα. Οπως το shuffle του media player. Ας πούμε είναι ένα...

Κάποια άλλα πάλι όχι. Οπως τα νεύρα. Και φώναξα, φώναξα, φώναξα... Αν ξεθύμανα; Οχι. Βράχνιασα.

Δεν ξέρω αν στην περίπτωση άλλου ήταν αστείο. Εδώ στ' αλήθεια ο καιρός γαμήθηκε χθες. "Στ' αλήθεια". Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ώρες που χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση. Είμαι ειλικρινής και τις δύο, σας διαβεβαιώ. For all (nothing) it matters...

Μετά... κάτι ήθελα να πω, κάτι είπα... τώρα, ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ, τι σημασία έχει; Δεν είπα ότι έκανα λάθος πάντως. Κάτι άλλο προσπάθησα να πω. Που μάλλον δεν έγινε και κατανοητό δηλαδή. Ε, όχι και παράξενο.

το exodus damage έχει πάει Top Of The List, το Everybody's Gotta Learn Sometime κάνει ηχώ στα αυτιά μου ακόμη κι όταν κοιμάμαι, το Fade into You με προκαλεί, το I just don't know what to do with myself έπρεπε να το είχα γράψει εγώ, πάλι στους white stripes θα το έδινα, somebody crying for "help", sorry mate, can't even help myself at the moment, κάποιος συνέστησε ύπνο, κάτι έγινε, δεν μας είπες για τον ξύπνιο in gloomy weather όμως, i probably need therapy?, my moment of clarity, my autumn (morning) mologue... blah, blah... κάτι ήθελα να γράψω για την Εύα Λάσκαρη που την πέτυχα χθες on TV, πολλά μπορούσα με αυτά που άκουσα, no time to waist for her though. the last best thing is my new playlist. the previous is gone, u see...

Καλημέρα