No water, no punching

Ο φίλθι κάνει τη μεγάλη μαγκιά... Γράφει ό,τι γουστάρει και αφήνει άλλους να πλακώνονται για πάρτη του. Πάνω που αρχίζεις να γουστάρεις τρελά το σαματά, ο τυπάρας λέει "γεια σας, πάω ταξίδι". Στα κόμεντς του όμως αλληλοσφάζονται. Ο ανόνιμους συνεχίζει να κράζει ανόνιμους, μέχρι κι εγώ φορτώνω και τη λέω στον ανόνιμους (για το ανόνιμους), αλλά ο ανόνιμους νομίζει πως του την είπε ο φίλθι -ο οποίος ιδιαιτέρως αμφίβολο είναι αν διαβάζει τα κόμεντς του (γιου ντοντ νόου τι χάνεις)- και ξαναματαβρίζει τον φίλθι.
Υστερα έρχεται ένας άλλος, κάνει αυτός ό,τι έκανα εγώ εντ δε στόρι γκόους... όπου θέλει κι ο φίλθι Λονδίνο. Ωραία περνάμε εδώ στα μπλογκ.

Ευτυχώς υπάρχουν κι άλλου είδους ιντρεστινγκ καταστάσεις, όπως οι καλές προθέσεις, ιδίως όταν αυτές εκφράζονται με νότες. Ευχαριστώ πολύ, γέλασα πολύ, δεν έχω το πρόγραμμα, το ψάχνω και απαντώ κι αλλού Big Fishy ;).

CD από σήμερα θα σταματήσω να πίνω νερό. Μπαααατ, ιφ ιτ μέικς γιου φιλ μπέτερ, εγώ νιώθω α μπιτ μπέτερ ΤΟΥΝΤΕΪ! Για πόση ώρα είναι αμφίβολο. Είχε ωραίο ξύπνημα πάντως. Κέφια ο ντι-τζέι... Σόου (όχι show, το άλλο), ΚΑΛΗΜΕΡΑΑ!