Look at us. We are beautiful...

Μερικές χιλιάδες από εσάς έχετε βγει στην Ομόνοια και λοιπές περιοχές και πανηγυρίζετε...
Εγώ ήμουν ανάμεσα στις χιλιάδες που το Σαββατόβραδο ξεστόμισε πως "αύριο θα είμαι Βελιγράδι". Είμαι και ανάμεσα, στις ίδιες, χιλιάδες που μετά έπεσαν για ύπνο και την Κυριακή το πρωί έπιναν καφέ. Οχι στο Βελιγράδι.

Αρκετοί από αυτές τις χιλιάδες στολιστήκατε και με τη γαλανόλευκη. Ανά χείρας, ανά ώμοις, ανά μέση, φοριέται παντού και πάει με όλα, στα πρότυπα της Coca-Cola. Λανσαρίστηκε (bic) στο Euro-no-vision.
Μη με παρεξηγείτε. Δεν σας κατηγορώ, απλά γυρνώντας το κεφάλι μου προς την TV κάποια στιγμή ένιωσα σα να αντικρίζω πανηγύρι, με συμφωνία χρωμάτων. Μπορεί κανονικά να έπρεπε να μου φαίνεται ωραίο. Απλά πριν προλάβω να σκεφτώ αν θα θαυμάσω/συγκινηθώ/ζηλέψω, με έπιασαν οι αναρωτησιές μου. Πως οι κυρίες πρόλαβαν και να βάλουν eye-liner και να ξεχυθούν στον δρόμο; Δηλαδή, δύο τινά συμβαίνουν. Ή που, ωραιοτάτη δεσποινίς μου, βαφόσασταν όταν σούταρε ο Παπαλουκάς κι έκλαιγε ο Νοβίτσκι (ο ψηλός, ασχημούτσικος ξανθός που έδειχνε συχνά η κάμερα) ή που τα καινούρια eye-liner δείχνουν τέλεια και μετά τη συντέλεια.

Απορια βου: πως μπορείς να πανηγυρίσεις με τα τακούνια 10cm; Εγώ, την αμαρτία μου τη λέω, δυσκολεύομαι.
Απορία γου: Ο κύριος που είναι και αγνός φίλαθλος, καθότι είναι και του ισχυρού φύλλου, άρα εκ γεννετής ήξερε να το μπιστάει, γουάι ποζάρει στην κάμερα, ιφ χι ιζ βέρι χάπι ιντίντ για τους παιΧταράδες ("βάλτο ρε παλτό, γαμώ το βάζελο, που να πας με τους άχρηστους" ανά διαστήματα), αντί να πανηγυρνάει έξω, μέσα, δεξιά κι αριστερά;
Απορία δου: Τι κάθομαι και ασχολούμαι; Μάλλον βρήκα καλή δικαιολογία να μην πάω σπίτι και να κράξω κάποιους που δεν ξέρω, για να ξεθυμάνω, αφού δεν είμαστε δυστυχώς όλοι happy -shiny- bloggers ολ δε τάιμ.

Δεν πήγα στην Ομόνοια (ούτε Σύνταγμα, ούτε στη γύρω περιοχή). Ούτε πέρυσι το καλοκαίρι πήγα. Η αλήθεια είναι πως έχουμε τσακωθεί. Παλιοχαρακτήρας. Νομίζω πάντως ότι λιγάκι και προς στιγμήν ήθελα.
Το καλοκαίρι πέρυσι ήταν βέβαια λίγο διαφορετικά. Τέσσερις-πέντε βλάκες σταμάτησαν λίγο να φωνάζουν για το αν "κρεμάει" το βασικό κι αγκαλιαζόμασταν σαν περισσότερο ίσως βλάκες. Απόψε το μόνο πρόχειρο που υπήρχε για αγκαλιά (και βλακοπροσομοίωση) ήταν η TV και αυτή τη ρημάδα την έχουν βάλει ψηλά. Γουέλ, ιτ ιζ οκέι, διότι τον Μάιο, ανφορτσουνάτελι (ιταλιστί) υπήρχε κάτι πιο κρύο από την TV που προσφέρθηκε να πανηγυρίσει μαζί μου, αλλά τι να κάνεις, στις μεγάλες στιγμές που λέει και η Αλκηστις... δε βλέπεις μπροστά σου θα συμπλήρωνα εγώ...

Μάλλον δε μου φταίει το πανηγύρι. Ούτε το eye-liner. Μου φταίει λίγο που πολλά αλλάζουν. Και δυσκολεύομαι λίγο με τις αλλαγές.
Προφανώς κι αν σε ενοχλεί όλος ο κόσμος, το πρόβλημα δεν το χει ο γιαλός. Προφανώς κι αν προτιμάς να γράφεις μαλακίες στον υπόλογιστή σου από το να την πέσεις στο κρεβάτι σου... φιλοξενείς κάποιον.
Προφανώς προτιμούσα να μη σκέφτομαι τόσο πολύ, διότι ο εγκέφαλός μου με ενημέρωσε ότι προτίθεται να πάει διακοπές, λόγω υπερκόπωσης. Νομίζω ότι πήγε κιόλας. Πριν από περίπου 25 χρόνια... Καλά θα περνάει...

Γουέλ, δατς ολ φολκς. Καλημέρα σας... (και καλή δουλειά στους πρωινούς... το 'πιασες;)

Y.Γ. Το 78 το υπέγραψε ο Γιαννάκης. Τι με λες εμένα...!