sting forgive me

ωραία ρε...

...πολύ ωραία...

χρόνια τώρα για να δούμε και να ακούσουμε λίγη live μουσική από κάποιον γνωστό και έξω από τα σύνορα της Ελλαδίτσας ή στην καλύτερη των Βαλκανίων έπρεπε να κάνουμε δεήσεις (που δεν έπιαναν τόπο), ολυμπιακούς αγώνες (που ακόμη πιάνουν τόπο και πολλή σκόνη) και να βγούμε νικητές στη eurovision. Κι αν ύστερα από όλα αυτά μόνο το βρακί της Παπαρίζου έπιασε για κόλπο, τώρα λυσάξατε και πάτε να μας ξεβγάλετε...

δεν έφταναν οι Stones, όχι, ούτε ο Roger Waters, ούτε οι Depeche, και ούτε οι Pearl Jam... τώρα, ναι, μάλιστα, φέρνετε και τον Sting ρε αθεόφοβοι...
δεν θα μιλήσω καν για τους Massive Attack, τους Simply Red και κάτι Iggy Pop, Scorpions, James Brown, Archive... όχι, γι' αυτούς δεν θα διαμαρτυρηθώ.

και καλά, με τους Stones πιάσανε τα ξόρκια, μπορεί και να τη βολέψω, αλλά ακόμη κι εγώ πόσα βουντού να κάνω και τι κουμπαρά να σπάσω να τους προλάβω όλους... έπρεπε φέτος δηλαδή, εκεί, συνομωσία... κι εμείς που μετακομίσαμε να πάμε να πεθάνουμε. έχουμε έξοδα, δεν βγαίνουμε, έχουμε και κωλοδουλειές, πάλι δε βγαίνουμε...

ή να πιάσετε να συμμαζευτείτε, ή να κάνω καμιά εγγραφή στο e-bay και στον ΟΑΕΔ. εν πάση περιπτώσει, πρέπει να βρεθεί μια κάποια λύσις...


Sting, αν δεν είμαι εκεί, θέλω να ξέρεις, ήσουνα η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή... κι αν "κάτι" πάντως συμβεί κι αργήσεις, να ξέρεις, it's probably me...