μαλακοεκπλήξεις

Το τηλεφώνημα του 15χρονου αδερφού σου μετά τις 12 για τα γενέθλια...

Η... συνεισφορά της γιαγιάς για το Πάσχα, που δεν ζήτησες...

Το e-mail από τους φίλους που έχεις να δεις πάνω από δέκα χρόνια...

Η ερώτηση "τι έχεις" όταν όλο που πρόλαβες να πεις είναι "γεια"...

Η ανακάλυψη ότι φτιάχνεις τη διάθεση σε εφτά ανθρώπους, με το να είσαι απλά ο εαυτός σου...

Η κάρτα που πήρες, χωρίς να είναι κάποια σοβαρή επέτειος, αλλά για να σου θυμίσει ότι σε αγαπάει (και αυτή θα σε αγαπάει για πάντα)...

Η διαπίστωση ότι είσαι απολύτως μόνος στο τέλος της ημέρας, ακόμη κι αν πίνεις στο κέντρο της πλατείας στου ψυρρή το σάββατο (ή και κάποια άλλη μέρα)...

Η απόδειξη πως δεν χρειάζεται να ακούς καθόλου στ' αυτιά σου και να πιστεύεις μόνο την καρδιά σου...

Το βάρος που κουβαλάς μερικά βράδια, ακόμη κι όταν έχεις κοιμηθεί αρκετά ή ξύπνησες με ντάλα ήλιο...

Το τρομαγμένο ύφος όταν ακούς κάποιον συγκεκριμένο θόρυβο, εκεί στον παραδίπλα δρόμο...

Οι φωνές και η αποτυχία σε άλλη μια δύσκολη μέρα...

Η αδιαφορία σε ό,τι παλιά σε ενθουσίαζε και ο σιχαμένος κυνισμός που σε πότισε και ούτε το κατάλαβες...

ξεκίνησα να γράψω εκπλήξεις. κατέληξα να γράφω μαλακίες που δεν έπρεπε να πάρω σπίτι. καληνύχτα.