Kill Bill :)

Οι μυθικές πια αποδοχές του Μπιλ Γκέιτς είναι τόσο σκανδαλιστικές, που αν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αποφασίσει ποτέ να συνεχίσει το έργο του, προσδοκώντας σε επιτυχία αυτή τη φορά (ο Οσάμα. αυτός θα προσδοκεί. μόνο...), ίσως να στρέψει τη μήνη του, μαζί με το πηδάλιο προς τον Μάικροσοφτούχο αυτοκράτορα.

Την κίνηση αυτή άλλωστε θα χαιρετούσε με περισσή ευγνωμοσύνη και ο ιδρυτής-εμπνευστής της Apple, Τζομπς (το μικρό του μου διαφεύγει, ας συγχωρεθώ), που από ό,τι ξέρει κάθε κομπιουτεράς, που σέβεται τον εαυτό του, είχε πρώτος ανακαλύψει τα "παράθυρα", αλλά του την έκανε λαμόγικα ο Βασιλάκης...

Επί της ουσίας κι επί του θέματος, εγώ σε περίπτωση που ο Οσάμα θέλει την ταπεινή μου άποψη έχω να πω ότι υπάρχει πιο απλή κι αναίμακτη λύση από το να παίξει τέτρις σε βάρος πλήθος, αθώων ομολογουμένως (κι ευτραφών δεν θα το αρνηθώ), ψυχών που κατοικοεδρεύουν στις ΗΠΑ. ΗΠΑμε άλλωστε, επειδή μερικοί είναι ζώα, δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και κακά ζώα.

Θα πρότεινα στον συμπαθή Οσάμα ή τον όποιο συενχιστή του να αναθέσει σε εμένα και κάτι φίλους μου την καταστροφή του Μπιλ, η οποία θα γίνει με τρόπον αφαιρετικό και σε τρία απλά βήματα:

1. Ο φίλος μου ο Α. είναι εξωτερικά ένας κοινός άνθρωπος. Εις βάθος, μπορεί με τα ίδια του τα χέρια να καταστρέψει ένα ολόκληρο πρόγραμμα, μεγάλης χρηματικής και πνευματικής αξίας. Ξεκινάμε το θεάρεστον έργο μας, αποφασίζοντας πρώτα να αχρηστεύσουμε τον αποκαλούμενο "θησαυρό" του word μας. Ο,τι μας "κοκκινίζει", εις πείσμα, το κάνουμε add α) για να μάθει να συμπεριφέρεται και β) γιατί ποιος είναι ο Τεγόπουλος και όλοι αυτοί οι τυχαίοι;
Διασπείροντας μερικούς Α. σε δημόσιους χώρους πολύ σύντομα τα κείμενα που παιρνούν από κάθε κοινόχρηστο υπολογιστή μπορούν να φτάνουν στους όποιους παραλήπτες ιπώ μωρφύ ταίτοια που και ο νεάντερνταλ ω είδοιως να κατανοήσει ότι κάτι δεν πάει καλά.

2. Υστερα έχουμε τη φίλη μου επίσης Α. Προτού εξελιχθεί σε γκουρού της τεχνολογίας, όπως άφοβα πιστοποιώ κι εγώ σήμερα, επιτελέστηκε άψογον έργο προς δημιουργία ενός νέου Βατερλό, ολάκερης της Μάικροσοφτ. Τα ποντίκια έφευγαν από τα γραφεία τρομαγμένα από τις απανωτές σφαλιάρες που δέχονταν ανά 3'', διότι αρνούνταν πεισματικά να μετακινηθούν στην οθόνη, ακόμη κι όταν τους το εξηγούσε με απόλυτα ευγενικό τρόπο (σας βεβαιώ). Τα πληκτρολόγια κατέβηκαν σε απεργία, διότι κανείς δεν εισάκουσε ποτέ στο αίτημά της για ενσωμάτωση ανεμιστήρα, έτσι ούτως ώστε να αποχωρούν τα επτά κιλά στάχτης και τα θρύμματα από μπαγκέτα που χώνονταν βιαίως ανάμεσα στο αλφάβητο. Και ύστερα, τα "παράθυρα" έκλειναν, μη υποχωρώντας στην εμμονή να τα ανοίξει χρησιμοποιώντας την μέθοδο του πατήματος 19 φορές το δευτερόλεπτο-άνοιγμα 19 παραθύρων-ριμπούτ επτά φορές την ώρα-αίτηση για νέο pc.

3. Επειτα έχω μερικούς ακόμη υπόψην, που μπορούν να αποτελειώσουν τη δουλειά, καθώς άπαντες έχουν ειδωθεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα να προσπαθούν να συνάψουν σχέσεις με το διαδίκτυο με ΔΕΗσεις (εννοοούνται οι πρίζες της ΔΕΗ όπου προσπαθούν να χώσουν το καλώδιο για το ίντερνετ - παραδόξως τις περισσότερες φορές είναι ασύμβατο), εκτιμούν δε ότι ο Outlook είναι ένα εικονίδιο που απλά υπενθυμίζει ότι είναι ώρα για φαγητό/τσιγάρο/chat, πλην όμως έχουν στενές σχέσεις με το recycle bin. Αποθηκεύουν εκεί τα καλύτερά τους δείγματα δουλειάς.

Οσάμα, remember, I 'm your (wo)man for the job!